هرگز داشته‌هایت را...

به نداشته‌هایت نفروش...

آدما دو بارميميرن

اول وقتيكه اجل مياد

ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻃﻌﻤﺶ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ

 ﻋﻮﺽ ﻧﻤﯽ‌ﺷﻮﺩ…

پاییز چمدانش را بسته

انتهای جاده ی آذر

خوشبختی آنجاست

که به اطرافت نگاه بیاندازی

دلم هوس خانه های قدیمی، 

با یک حوض آبی،  

نگذارید قهرهایتان طولانی شود

شيطنت را فراموش نكنيد 

حتي اگر فيلسوف ترين فرد 

در زندگيتات هستيد

كودك درونتان 

دلش مي گيرد گاهي ...

همیشه فکر کن...

تو یِه دنیای شیشه ای زندگی میکنی...

پس

زمان زود میگذرد 

بی بی ها هم یک روز نی نی بودند

پدرو مادر

مثل قند هستن

آنتن زندگی‌ات را روی خوشبختی دایورت کن؛ با مهربانی...

با محبت... با امید...

هر کسی هم که تنهایت بگذارد،

او هرگز رهایت نمیکند...

اگر دیدی "صوتِ قرآن" اذیتٺ میڪند؛

بدان مرده‌ای !

هیچکس و هیچ چیز...

بر زنی که با خواندنِ کتاب و شعر، 

آدم بالغ... 

وقتی ناراحته صحبت میکنه با طرف

سلامتى همه اونایى که همیشه

 تو جمع میگن و میخندن

 هندوانه رویاهایتان شیرین

انار موفقیت هایتان پر دانه

همیشہ دعاکنید چشمانی داشته باشید

که بهترین ها را ببیند..

مردم شاد اغلب دلیلی برای‌زندگی دارند

انسان‌ها،بامهرشان 

به دلهای تاریک

برای شادی 

دنبال دلیل نباشیم

پاییز عزیز دُردانه ی فصل هاست

سوگُلی دل های عاشق...

آذر یادش رفته

که پاییز است !

قدیما تو سرمای سوزناک آخر پاییز،

 هیچی اندازه رفتن 

مال حرام

معتاد به اینترنت

مجرم نیست

ما اذر ماهی ها

شاید دلمون پر غم باشه

جای خالی یه اذری

مثله لنگه

لازم است گاهی در زندگی